Al jaren had ik een complex over mijn ‘dubbele kin’ en de laatste jaren stoorde ik er me meer en meer aan. Op iedere foto of wanneer ik praatte, zag ik het en werd ik er helemaal gek van. Voor velen was het totaal niet storend of sommigen was het nog nooit eerder opgevallen maar ik ben van mening dat als ik me ergens niet goed bij voel, ik er maar beter iets aan kan doen. Zo gezegd, zo gedaan en ik belandde bij Private Mediclinic voor een lipolaser van de onderkin. Wil jij weten hoe mijn traject verliep? Lees dan snel verder!
Zo’n dik jaar geleden kwam ik voor het eerst in contact met Private Mediclinic. Zij voerden enkele behandelingen op verplaatsing uit bij Beauty Queens in Beerse, waar ik al meerdere keren was geweest voor wimperextensions. Ik ontmoette Dr. Kalmet en zijn team en was meteen op mijn gemak. Ik kwam voor mijn eerste lipfiller behandeling en deze vond ik écht mooi uitgevoerd. Wat voor mij heel belangrijk is dat alles er altijd heel natuurlijk blijft uitzien, ondanks er aan gewerkt is. Ik hou van volle lippen maar zeker niet té, en dat hadden ze goed begrepen. Ik vertelde hen toen al over mijn onderkin en vroeg of ze hier ook iets aan konden doen. Op dat moment was de lipolaser nog niet beschikbaar maar waren ze wel al bezig met deze op korte termijn in te schakelen. Ze vertelden me al een beetje over de behandeling en dat ik de social media goed in het oog moest houden voor deze nieuwe behandeling.
Enkele maanden later zag ik inderdaad de lipolaser verschijnen en zag meteen mooie resultaten. Toch heb ik nog bijna een jaar gewacht om het te laten uitvoeren omdat zo’n behandeling wel wat centjes kost en ik het allemaal even wou laten bezinken. De angst voor de operatie en revalidatie speelden hier ook zeker in mee omdat ik als zelfstandige niet veel tijd heb om er even tussenuit te zijn. Toen ik in maart ten huwelijk werd gevraagd door mijn vriend, wist ik het zeker. ’t Is de moment!
Ergens midden april ging ik langs bij Private Mediclinic voor een consultatie en een dikke maand later stond de operatie op de planning. Een week geleden was het dus eindelijk zo ver en ging ik onder het mes. Alles gebeurde onder lokale verdoving en de zenuwen gierden dan ook door mijn lijf. Toch viel de operatie beter mee dan verwacht en stelde Dr. Kalmet me helemaal op mijn gemak. Zo maakten we een gezellig praatje tijdens de behandeling en vloog het uur voorbij.
Voor we aan de behandeling begonnen, maakte Dr. Kalmet enkele foto’s zodat ik achteraf duidelijk het verschil kon zien. Ik kreeg een schort aan en hoofdkapje op zodat hij hygiënisch te werk kon gaan. Ik nam plaats in een ligstoel waar mijn hoofd lichtjes naar achteren lag. Op dat moment gierden de zenuwen door mijn lijf en ging mijn hart echt snel tekeer. Ik werd helemaal ingesmeerd met isobetadine en rond mijn gezicht werd alles afgeplakt zodat enkel mijn gezicht en hals vrij waren. Toen Dr. Kalmet met de verdoving begon, werd ik terug rustiger. Hij legde me uit wat er precies ging gebeuren waardoor ik me een pak geruster voelde. De lokale verdoving viel echt heel goed mee. Er werden overal in mijn hals kleine prikjes gemaakt om de verdoving in te spuiten. Daarna werd de verdoving verder uitgebreid aan de hand van een canule. Dit voelde wel een beetje gek want het voelde alsof er een buisje onder mijn huid zat dat werd verder geduwd maar eigenlijk heb ik totaal geen idee of dit zo was. Daarna voelde alles ‘doof’ aan en voelde ik dat er vocht in mijn kin werd gespoten. Ik zei nog lachend ‘amai, mijn kin voelt nu precies echt heel dik aan. Zal wel mooi zijn…’, en Dr. Kalmet voegde er al lachend aan toe: “Zullen we dit dan maar zo laten?!”
Het vocht wordt ingebracht om plaats te maken voor de laser en de laser wordt aan de hand van twee kleine sneetjes (aan iedere kant één) onder de huid gebracht. Van de laser voel je echt niets, het maakt wel een knetterend geluid als popcorn. Ik had vooral bang dat het zou gaan stinken naar verbrande huid en dat ik me dan misselijk zou voelen maar gelukkig was dit niet het geval en viel ook dit beter mee dan verwacht. Doordat de laser het vet verbrandt, is het achteraf makkelijker af te zuigen omdat het dan al los is gekomen van het weefsel. Hierdoor is de revalidatie achteraf minder zwaar en daar was ik zeker niet rouwig om! Na de laser was het tijd om het overtollige vet af te zuigen en dit voelde iets minder aangenaam. Het deed niet echt pijn maar was gewoon een vies gevoel omdat je voelt dat er dan écht onder je huid gewerkt wordt. Enkel vlak aan mijn oor en richting mijn sleutelbeen vond ik het even onprettig aanvoelen maar zeker niet onoverkomelijk. Na een dik uurtje zat het erop en mocht ik meteen naar huis. De verdoving deed nog flink zijn werk dus ik ging met een grote glimlach naar buiten. Gelukkig had ik mijn beste vriendinnetje bij die mij naar huis bracht want aangezien ik op voorhand een pilletje had gekregen om rustig te zijn, mocht ik niet met de wagen rijden. Ook al had ik dit niet genomen, raad ik het ten zeerste af om zelf met de wagen te rijden aangezien je niet zo goed je hoofd kan draaien.
Ik viel als een blok in slaap in de auto en werd pas wakker toen we thuis kwamen. Ook toen was ik nog steeds even vrolijk en leek het allemaal een fluitje van een cent. Eenmaal thuis, voelde ik me nog steeds enorm moe en kroop ik meteen in bed. Ik viel in slaap en werd enkele uren later wakker van de pijn. Ik geef toen dat ik toen wel even in paniek was omdat ik van helemaal oké naar extreem veel pijn ging. De verdoving was duidelijk uitgewerkt en daardoor kon ik niet goed meer slikken, deed het optillen van mijn hoofd extreem veel pijn en voelde alles echt vreselijk. Ik kwam rechtzitten in bed en vroeg mijn vriend om een pijnstiller te halen en riep hem nog achterna dat ik super misselijk werd. Hij bracht me snel iets om in over te geven en voor ik het wist kwam het weinige dat ik had gegeten er terug uit. Ik voelde me op dat moment echt lamellendig en probeerde na een kwartiertje een pijnstiller te nemen, wat te drinken en terug te slapen. Nadat de eerste pijnstiller zijn werk begon te doen, heb ik de rest van de dag vooral geslapen en om de 4 uur een pijnstiller genomen om de pijnpiek onder controle te houden.
Dag twee begon bij mij met een klantje dat ik om 8 u in de ochtend moest opmaken omdat ze naar een huwelijksfeest moest. Zoals ik al eerder zei, ben ik zelfstandige en had ik al enkele afspraken op de planning staan die ik niet kon wijzigen. Ik vroeg op voorhand of ik mocht werken maar Dr. Kalmet had me aangeraden een weekje vrij te nemen. Ik kan het dan ook alleen iedereen aanraden om dit effectief te doen maar voor mij was het nu eenmaal geen optie. Ik verbeet de pijn en op zich ging het al bij al nog wel maar na enkele uren werken, voelde ik me doodop en moest ik écht terug rusten. Ik heb dan flink naar mijn lichaam geluisterd en de rest van de dag op de zetel doorgebracht.
Dag 3 was mijn eerste ‘goede’ dag na de operatie. Ik voelde dat ik terug meer energie had en de pijn was écht wel een pak beter dan de twee dagen ervoor. Ik deed in de ochtend enkele hairstyling -en make ups en ging daarna thuis verder aan het werk achter mijn computer. Ondertussen werd ik wel gek van de band op mijn hoofd maar wist ook dat dit er nu eenmaal bij hoorde dus telde gewoon de dagen af dat hij eraf mocht. De dagen die erop volgden waren iedere dag beter alleen had ik door de band wel veel last van mijn nek en schouderspieren die serieus gespannen stonden en me ook wat hoofdpijn bezorgden.
Vandaag zijn we één week verder na de operatie en ging ik op controle om de draadjes te laten verwijderen en alles te laten nakijken. Er zit hier en daar nog wat zwelling en bloed, sommige plaatsen voelen nog ‘doof’ aan maar over het algemeen ben ik al super tevreden met het resultaat! De komende weken laat ik regelmatig een lipomassage uitvoeren door een kinesist om het overige vocht en bloed weg te krijgen en over 3 maanden moet ik voor de laatste keer op controle. Dan zal het eindresultaat helemaal zichtbaar zijn en ik kan dan ook niet wachten om dit met jullie te delen! Na het schrijven van dit blogbericht, spring ik meteen de douche in om te genieten van mijn haren wassen na een week dit niet te kunnen/mogen doen.
Stay tuned!
MIEKTIME 